... alltså, det jag menar med exemplet är att det är främst vad gemene man (och kvinna) gör i sin vardag som ger miljöproblem och störningar. Att ha en entusiastbil som man tar ut vid sällsynta tillfällen behöver inte innebära så stor miljöbelastning i sammanhanget, även om det naturligtvis inte gör saken bättre. Jag föredrar isåfall entusiastcyklar!
Vi hittar alla våra metoder och sätt att försöka göra något (eller döva dåliga samveten). Ö h t kan det vara svårt med ställningstaganden och det blir lätt fel om man missar saker i ekvationen. Ibland eller ofta kan det bli mer av en symbolhandling. Det viktiga är ändå vad var och en gör (och inte gör) i sin vardag när det gäller miljön.
Men jag cyklar inte främst av miljöskäl, utan för att jag mår bra av det och det är en sån omedelbar känsla mellan maskin och människa i en cykel. Om jag kunnat köra bil hade jag gärna använt mycket cykel också för att spara pengar. Ö h t tror jag att en cykelkultur ger bättre livsmiljö med mindre buller, os och jäkt samt bättre hälsa och mer pengar i plånboken. De dyra cyklarna hade jag inte räknat med i ekvationen - de är ju entusiastfordon! =) Att cykling också är bra för miljön är liksom en bonus, jag tror inte de flesta väljer cykel av miljöskäl, utan skälen är nog mer krassa än så. Främst handlar det nog om bekvämlighet och ekonomi.
Det absolut viktigaste vi måste hävda är att vi cyklister inte knuffas undan till reservat som planerare bestämmer. Vi ska hävda ett allmänt vägnät så att vi kan ta oss överallt med cykel. På landsbygden är det illa nog med avstånden utan att man för den skull ska behöva göra det än värre med vajervägar utefter vägar där det ändå är rätt hyggligt att cykla trots tät trafik (har 66:an i färskt minne).
Igår tog jag en liten runda med triken. Väglaget var snöigt och trögt. Jag har i princip inte cyklat på nära tre månader p g a sjukdom och annat hinder, och det märktes! Orkade bara cykla i ca 25 minuter och snittfarten på cykelvägarna blev bara 13 km/h. Nu hade en hjälpmotor hjälpt upp farten betydligt, säkert till 20-25 km/h i rullsnitt. Till och med en rullstolsklassad hjälpmotor med toppfart på 15 km/h hade hjälpt bra och gjort mig snabbare! Elcyklar fyller säkert en nisch men personligen gillar jag kit som man kan montera av och på cykeln efter behov. Vid ett tillfälle tränade jag upp min dåliga kondition och fick bra hjälp till det med elmotorn och till slut kunde jag skruva ur den, i och för sig för att modifiera den men den kom inte tillbaka i velomobilen eftersom jag tyckte jag blivit stark nog för att hålla den fart jag ville hålla och motorn lönade sig inte längre. Cykeln var tänkt för praktiska ärenden och det var en stor orsak till att jag tyckte att elmotorn hjälpte bra när jag behövde få upp min kondition. Nu ska jag försöka återfå konditionen utan hjälpmotor.
Jag kan förstå att deltatrikar kan gå lättare i snön. Observerade att min tadpole gärna kasar med framhjulen och då blir det två hjul som går på bredden genom snön och bromsar framfarten. På en delta är det bara ett hjul man får på tvären i snön.
Det var omkring noll grader och jag märkte att snön fastnade kring bakhjulet och dess skärm. En velomobil med hjulen inne i karossen skulle kanske kunna få problem till slut under sådana här förhållanden.
/Bruno
__________________________________________________________ Låna pengar utan säkerhet. Jämför vilkor online hos Kelkoo. http://www.kelkoo.se/c-100390123-lan-utan-sakerhet.html?partnerId=96915014